W języku angielskim czasy zaprzeszłe Past Perfect i Past Perfect Continuous odgrywają ważną rolę w dokładnym opisywaniu czynności, które miały miejsce przed innymi wydarzeniami w przeszłości. Dzięki temu możemy precyzyjnie określić kolejność faktów oraz wskazać, czy skupiamy się na samym zakończeniu czynności (Past Perfect), czy na jej trwaniu i długości (Past Perfect Continuous). W dzisiejszym poście pokażę Ci, jak odpowiednio rozróżnić oba czasy.
Co to jest Past Perfect Simple i jak go stosować?
Past Perfect jest to czas zaprzeszły dokonany, który występuje w zdaniu opisującym czynność zakończoną przed inną czynnością w przeszłości. Czynność późniejsza wyrażona jest w Past Simple, o którym pisaliśmy więcej tutaj, natomiast czynność wcześniejsza w Past Perfect. Towarzyszą mu określenia when (gdy), before (przed) lub by the time (zanim).
Konstrukcja
podmiot + had + trzecia forma czasownika
Np.
- She had finished her homework by the time her parents came home.
➝ Ona skończyła pracę domową zanim rodzice wrócili do domu. - They had already eaten when we arrived at the restaurant.
➝ Oni już zjedli, kiedy dotarliśmy do restauracji. - I had never seen such a beautiful place before that trip.
➝ Nigdy wcześniej nie widziałem tak pięknego miejsca przed tamtą podróżą.
Różnica pomiędzy Past Perfect Simple a Past Simple
Zobacz, jak zmienia się znaczenie zdania w zależności od zastosowania Past Simple i Past
Perfect
- When we arrived at the cinema, the film started.
➝ Kiedy dotarliśmy do kina, film się zaczął. (zdążyliśmy na początek) - When we arrived at the cinema, the film had already started.
➝ Kiedy dotarliśmy do kina, film już się zaczął. (spóźniliśmy się)
Co to jest Past Perfect Continuous i jak go stosować?
Past Perfect Continuous to również czas zaprzeszły, ale w aspekcie niedokonanym. Używamy go do opisywania czynności, które trwały przed pewnym momentem w przeszłości. Jak każdy czas Continuous służy on do opisywania czynności, a nie stanów.
Podobnie jak Present Perfect Continuous, Past Perfect Continuous również podkreśla skutki danej czynności, ale widoczne w przeszłości.
Konstrukcja
podmiot + had + been + czasownik z końcówką -ing
Np.
- He had been waiting for two hours before the bus finally arrived.
➝ On czekał dwie godziny, zanim autobus w końcu przyjechał. - They had been working all day, so they were really tired in the evening.
➝ Oni pracowali cały dzień, więc byli bardzo zmęczeni wieczorem. - She had been studying English for three years before she moved to London.
➝ Ona uczyła się angielskiego przez trzy lata, zanim przeprowadziła się do Londynu.
Porównaj
She had studied English before she moved to London.
➝ Uczyła się angielskiego przed przeprowadzką do Londynu. (ważny jest sam fakt, że nauka była zakończona)
She had been studying English for three years before she moved to London.
➝ Uczyła się angielskiego przez trzy lata przed przeprowadzką do Londynu. (ważny jest proces i długość trwania nauki)
Podsumowanie
Rozróżnianie tych dwóch czasów jest kluczowe, ponieważ pozwala uniknąć nieporozumień i nadaje wypowiedziom większą precyzję. Past Perfect pokazuje efekt, zakończony fakt lub stan w przeszłości, natomiast Past Perfect Continuous pozwala uwypuklić proces, jego długość i konsekwencje widoczne w określonym momencie. Świadome użycie obu form sprawia, że nasz opis wydarzeń staje się pełniejszy i bardziej zrozumiały dla odbiorcy. Sprawdź, co zapamiętał_ś:
